COKE ZERO FEST
Door: 4
Blijf op de hoogte en volg Roelof
14 April 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
Coke Zero Festival
Somerset (west.) Lourensford Wine Estate. Ik krijg een beetje moeite met mijn toetsenbord, dat steeds plakkeriger en smeriger wordt. Naast mij heb ik een wit bordje met drie mandarijnen. Het is geluk hebben met de fruitmarkt. Een mandarijn was te zuur, daar kreeg ik tranen van in mijn ogen. De ander was wel prima (zes uit tien) en ik heb nog een ander over. Vlak naast mijn computerkast ligt een banaan. Die heb ik per ongeluk over het paasweekend heen getild. Die banaan kijkt niet echt blij. Bruin en zacht. Het is inmiddels paasweekend voorbij en iedereen hier op de werkvloer is weer gestresst als altijd. Ik luister naar de Easy Star All-Stars die Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band in zijn geheel coveren. Ik ben blij en verrast.
Gister ben ik met twee duitsers en een oostenrijker naar Coke Zero Fest geweest. Niet dat ik zo’n fan ben van panic! at the disco (wel, integendeel) maar voor Oasis en Snow Patrol wil ik best even kijken. Niet dat ik zo’n fan ben van Oasis en/of Snow Patrol (welnee, integendeel), maar o boy,
o bu0y
Panic! was verrassend genoeg om te gillen zo slecht. De frontman had een stropdas. De frontman haalde zo hysterisch uit. Schoot zijn stem de hoogte in als een ongeleid projectiel (vuurpijl). Alle alto-meisjes met mascara en make-up moesten hard gillen en springen.
Oke, oke, halverwege Snow Patrol, die helemaal niet zogen zoals ik had gedacht, kregen we van een vriendelijke en onverschillige man polsbandjes voor ‘the golden circle’, het betekende dat we dicht bij het podium konden staan. Ja, Snow Patrol was leuk, voor een keer.
Oasis was oke, totdat ze afsloten met I am the Walrus. Die rockte zo fucking aars-verbrandend hard dat onze gezichten werden verkookt tot drinkyoghurt.
O en Noel keek steeds opnieuw onverschillig, hij had ruzie met iedereen. Het was hilarisch. En dan keek Noel (of Liam) alsof hij de mens in z’n maag wilde stompen met een ijzeren staaf. Nee, Noel was niet blij. Het publiek ook niet, , de eerste zes/zeven liedjes niet, en stak de vinger naar Oasis op. Toen kwamen de hitjes/classics (wonderwall) en het publiek werd langzaam blij. Toen speelden ze ineens! I am the walrus en daarna was het voorbij.
Oasis is cool.
Ja, en nu merk ik ineens dat mijn banaan niet goed is.
Ik heb eigenlijk nog veel te vertellen.
I am the eggman
we are the eggman
I am the walrus
kukuku ku choo
kukuku choo
Somerset (west.) Lourensford Wine Estate. Ik krijg een beetje moeite met mijn toetsenbord, dat steeds plakkeriger en smeriger wordt. Naast mij heb ik een wit bordje met drie mandarijnen. Het is geluk hebben met de fruitmarkt. Een mandarijn was te zuur, daar kreeg ik tranen van in mijn ogen. De ander was wel prima (zes uit tien) en ik heb nog een ander over. Vlak naast mijn computerkast ligt een banaan. Die heb ik per ongeluk over het paasweekend heen getild. Die banaan kijkt niet echt blij. Bruin en zacht. Het is inmiddels paasweekend voorbij en iedereen hier op de werkvloer is weer gestresst als altijd. Ik luister naar de Easy Star All-Stars die Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band in zijn geheel coveren. Ik ben blij en verrast.
Gister ben ik met twee duitsers en een oostenrijker naar Coke Zero Fest geweest. Niet dat ik zo’n fan ben van panic! at the disco (wel, integendeel) maar voor Oasis en Snow Patrol wil ik best even kijken. Niet dat ik zo’n fan ben van Oasis en/of Snow Patrol (welnee, integendeel), maar o boy,
o bu0y
Panic! was verrassend genoeg om te gillen zo slecht. De frontman had een stropdas. De frontman haalde zo hysterisch uit. Schoot zijn stem de hoogte in als een ongeleid projectiel (vuurpijl). Alle alto-meisjes met mascara en make-up moesten hard gillen en springen.
Oke, oke, halverwege Snow Patrol, die helemaal niet zogen zoals ik had gedacht, kregen we van een vriendelijke en onverschillige man polsbandjes voor ‘the golden circle’, het betekende dat we dicht bij het podium konden staan. Ja, Snow Patrol was leuk, voor een keer.
Oasis was oke, totdat ze afsloten met I am the Walrus. Die rockte zo fucking aars-verbrandend hard dat onze gezichten werden verkookt tot drinkyoghurt.
O en Noel keek steeds opnieuw onverschillig, hij had ruzie met iedereen. Het was hilarisch. En dan keek Noel (of Liam) alsof hij de mens in z’n maag wilde stompen met een ijzeren staaf. Nee, Noel was niet blij. Het publiek ook niet, , de eerste zes/zeven liedjes niet, en stak de vinger naar Oasis op. Toen kwamen de hitjes/classics (wonderwall) en het publiek werd langzaam blij. Toen speelden ze ineens! I am the walrus en daarna was het voorbij.
Oasis is cool.
Ja, en nu merk ik ineens dat mijn banaan niet goed is.
Ik heb eigenlijk nog veel te vertellen.
I am the eggman
we are the eggman
I am the walrus
kukuku ku choo
kukuku choo
-
14 April 2009 - 09:39
Ama. Judith K:
Broeder!
Hopelijk heb je een goed paasfeest gehad, daar! Thanx voor je berichtendinges, het allerbeste!
Met amicale groet,
Judith -
14 April 2009 - 10:04
Am. Roelof:
ama. Judith! wat leuk nou
pasen was goed, zeker, ik neem aan van daar ook - anders hoor ik het wel. Succes, etc, tot ergens in de zomervakantie of daarna -
Amicaliter,
roelof.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
